درس چهارم از کامیابی و شکوفایی: ایمانی قوی در دل ایجاد کرده و به مدد آن فورا دست به کار شوید

بنام خدا

نیرویی وجود دارد که بر تمامی تصمیمات ما حکمفرماست. این نیرو، احساس شما را نسبت به خودتان و افکار شما در هر لحظه از زندگی، تعیین می کند، به طور مثال این که چه کارهایی انجام بدهید و چه کارهایی را انجام ندهید و نسبت به حوادث پیش آمده در زندگی چه واکنشی داشته باشید. این نیرو، همان نیروی ایمان است. وقتی به چیزی ایمان دارید در حقیقت بدین وسیله، به مغز خود فرمان می دهید در جهت آن چه بدان ایمان دارید بی چون و چرا حرکت کند. حتما تا کنون برای شما هم اتفاق افتاده که مثلا کسی از شما بخواهد برایش نمکدان بیاورید. به آشپزخانه می روید در حالی که نمی دانید نمکدان کجاست، تمامی کابینت های آشپزخانه را می گردید و دست آخر می گویید: نمی توانم نمکدان را پیدا کنم. در این هنگام فردی که از شما درخواست کرده بود که نمکدان را برایش بیاوردید سروکله اش پیدا می شود، نزدیک تان می آید و در حالیکه با انگشت به نمکدان اشاره می کند، خطاب به شما می گوید: پس این که این جاست چیه؟ و شما در می یابید نمکدان تمام مدت جلوی چشم شما بوده است. درباره اتفاقاتی از این دست چه نظری دارید؟ مسلما به وجود نمکدان در آن جا، ایمان نداشتید.

به محض آن که به چیزی ایمان آوریم، آن ایمان، ما را به سوی آن چه در طلبش هستیم و آن چه وجودش را احساس کنیم سوق می دهد. عقایدتان، زندگی تان و به تبع آن، زندگی نزدیکانتان را بی چون و چرا، تحت تاثیر قرار می دهد. جملاتی که نشان دهنده اعتقادات شما هستند و هر آن چه به آن ایمان دارید، از نیروی بسیار زیادی برخوردار هستند. بنابراین باید به دقت بررسی کنید به چه چیزهایی ایمان دارید و به ویژه آن که در آینده به چه اعتقاداتی درباره شخص خودتان می خواهید برسید. من با گذشت سال ها به وجود جملاتی پی برده ام که اعتقاد به آن ها برای من بالشخصه بسیار سودمند و کارا بوده است.

ناکامی و شکست در زندگی وجود ندارد. تا هنگامی که از اشتباهاتم درس می گیرم، پیروزی از آن من است.

خداوند هرگز با من سر دشمنی ندارد، اما اغلب از من می خواهد که صبر و پشت کار خود را از دست ندهم.

هر زمان که تصمیمی بگیرم، می توانم زندگی ام را از اساس، دگرگون کنم.

این جملات اعتقادی همواره بر نحوه تفکر و عملکرد من حکم فرما هستند و این امکان را برای من مهیا می سازند تا زندگی ام را همواره در خلاف جهت مقاومت ها و موانع بسیار بزرگی که بر سر راه من قرار می گیرند، در مسیری جدید هدایت کنم و برای دست یابی به کامیابی های دراز مدت، یاری گر خود باشم.

بخشی از ایمان آن است که انسان، آن چه را هنوز ندیده، حقیقت می پندارد. پاداش چنین باوری آن است آن چه را انسان هنوز ندیده، به حقیقت می پیوندد.    آگوستین قدیس

اما به راستی ایمان چیست؟ اغلب ما درباره چیزهایی صحبت می کنیم که تصویری روشن از آن ها نداریم. بیش تر انسان ها به چیزی عقیده دارند و صاحب نوعی باور شـخصی هستند که آن را واقعیت می پندارند، در حالی که این اعتقاد به واقع نوعی احساس یقیین درباره یک چیز معین است. وقتی می گویید اعتقاد دارید فردی باهوش هستید، در واقع می گویید: من یقینا این احساس را دارم که فردی با هوش هستم. یقینا، این احساس شما را قادر می سازد تا از سرچشمه های درونی خود برداشت کنید و به شما کمک می کند، هوشمندانه رفتار کرده و متعاقب آن به نتایج دلخواه برسید. همه ما به واقع پاسخ تمامی پرسش ها را می دانیم و یا دست کم می توانیم به کمک دیگر انسان ها، به پاسخ های مورد نیاز خود دست رسی پیدا کنیم. اما طرف دیگر موضوع این است که غالبا به باورهای درونی خود ایمان کافی نداریم و همین امر موجب می گردد نتوانیم توانایی های درونی خود را فعالانه به کار بگیریم و از آن ها حقیقتا استفاده کنیم. با نگاه کردن به پایه های تشکیل دهنده جملات عقیدتی به آسانی می توان به ماهیت وجودی آن ها پی برد. ایده ها و دیدگاه های ما پایه های جملات عقیدتی هستند. ایده های بسیار زیادی وجود دارند که به آن ها می اندیشیدریال بی آن که در همان لحظه به آن ایمان بیاورید. این که یک جمله، جمله عقیدتی (شعار) است یا آن که تنها ایده است، به میزان یقین شما از این احساس بستگی دارد. 

مطلب درس چهارم ادامه دارد ...